مدلهای شاخصهای سلامت سازمان

بر این اساس پستهایی که در میزان سلامت سازمان نقشی مهم داشته و از نظر شـاخصها امتیاز بالایی را کسب نمایند پست کلیدی هستند.
شاخصهای سلامت سازمان نتیجه تلاشهای محققان مؤسسه مکنزی است که در تحقيق بر روی ۲۳۱ سازمان در سراسر جهان و جمعآوری اطلاعـات از ۱۱۵ هزار نفر در این سازمانها به ۹ شاخص در سازمانها دست یافتند که مالی نبوده، اما بر عملکرد موفقیتآمیز و مؤثر سازمان تأثیر بسیار زیادی دارند، آنها همچنین در ادامه تحقیقات خود به این نکته دست یافتند که سازمانهایی که در این شاخصها امتیاز بالایی را کسب کردهاند عملکرد مالیشان 2.2 برابر سازمانهای غیر موفق بر اساس این معیارهاست و آنها به ارتباط مستقیم ۵ شاخص از ۹ شاخص مورد استفاده آنها با عملکرد مالی سازمان دست یافتند. ۹ شاخص تعیینکننده سلامت سازمان از دیدگاه محققان مؤسسه مكنزی عبارت اند از:
1. پاسخ گویی: پاسخگوبودن منابع انسانی سازمان پیرامون نتایج کسبوکار سازمان.
2. قابلیتها: مناسب بودن استعدادها و مهارتهای داخلی برای حمایت از استراتژی شرکت و خلق مزیت رقابتي.
۳. هماهنگی، کنترل: اندازهگیری و گزارش ریسک و عملکرد کسب وكار.
۴. جهتگیری: درک و همراستایی افراد در مورد جهتگیری سازمان و چگونگی حرکت به سمت آن.
۵ . محیط، ارزشها: کیفيت تعامل کارکنان (همانند فرهنگ و …)که یک فهم مشترک از ارزشهای محوری سازمان را ایجاد میکنند.
۶ . جهت گیرى بيرونى: تعامل دوطرفه سازمان با مشتریان، تأمین کنندگان، همکاران یا دیگر گروه های بیرونی در جهت ارزش آفرينی.
۷. خلاقیت: تولید جریانی از ایده ها و انعطاف پذیری در برابر تغيیرات برای حفظ و رشد سازمان.
۸ رهبری: شکل بخشى و الهام بخشی به فعالیتهای کارکنان در جهت عملکرد مطلوب تر.
9. انگیزش: برانگیختن کارکنان در جهت باقیماندن و كاركردن آنها در سازمان.
منبع:
کتاب مدیریت استعدادها ( چیستی، چرایی و چگونگی)
پدیدآورنده:
تیم تحقیق و توسعه رسا
برچسبها:توسعه استعدادها