دکتر محمد مهدی علیشیری همه ما می‌دانیم که دنیای امروز ما تفاوت زیادی با دنیای پدران و پدربزرگ‌های ما دارد. متولدین دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هجری شمسی می‌توانند به راحتی با رجوع به خاطرات خود این تفاوت گسترده را احساس کنند. تغییرات گسترده‌ای که در قلمروهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فناوری رخ داده است دنیایی جدید با اقتضائات خاص خود ایجاد کرده است. بسیاری از چارچوب‌های نظری و تکنیک‌هایی که شاید چند دهه پیش برای مدیریت کردن در این دنیا ایجاد شده‌اند در سال‌های اخیر دیگر کاربردی ندارند. دنیایی با سرعت تحول باور نکردنی، شبکه‌های گسترده‌ای از متخصصین و سازمان‌هایی که مستمرا به بهبود فکر می‌کنند و در حال متحول کردن محیط پیرامون خود هستند. کافی است در مورد موضوعی چند سال پیش مطالعه کرده باشید و آن را رها کرده باشید، مطمئن باشید که اگر مجددا به مطالعه آن روی آورید تحولات زیادی را در آن شاهد خواهید بود. به هم‌پیوستگی فعالیت‌ها در سرتاسر دنیا و تحول سریع دو ویژگی خاص این دوره هستند. به همین دلیل تلاطم‌های گسترده‌ای در سال‌های اخیر به وقوع پیوسته است که شاید مشهودترین آنها برای ما به شیوع بیماری کوید-۱۹ بازگردد. مدیریت کردن سازمان‌ها در چنین شرایطی حتما نیازمند به روز بودن و همگامی با پیشرفت‌های نظری و عملی است که در دنیا جریان دارد. مدیریت منابع انسانی نیز یکی از عرصه‌های مهم و به شدت در حال تغییر در دنیای سازمان‌ها است. علاوه بر پیشرفت‌های نظری حاصل شده در سالیان گذشته، اضافه شدن فناوری اطلاعات به مدیریت منابع انسانی و افزایش حجم و گستره تحلیل داده‌ها در این حوزه باعث شده است که بسیاری از فرآیندهای سنتی مدیریت منابع انسانی با تحول گسترده‌ای مواجه شوند. انتقال مفاهیم و تجربیات سازمان‌های فعال در کشورهای مختلف می‌تواند تصویری به روز و دقیق از این تحولات برای ما ایجاد کند. با توجه به سرعت گرفتن روند بلوغ سازمانی مدیریت منابع انسانی در بسیاری از سازمان‌های کشور، نیاز به این تصویرسازی روز به روز جدی‌تر احساس می‌شود. نمونه‌ای از این امر را در ابتدای سال ۱۳۹۹ شاهد بودیم. در این دوره با گسترش همه‌گیری کوید-۱۹ نیاز جدی به بروز رسانی دانش مدیران ایرانی در زمینه مدیریت بحران احساس می‌شد. همکاران من در رسا در این مقطع با تلاشی مثال‌زدنی گزارش‌های مختلفی را در این زمینه ترجمه کردند و به صورت عمومی در اختیار عموم علاقمندان قرار دادند. بازخور‌های فوق‌العاده‌ای که ما در آن مقطع دریافت کردیم نمودی از توجه و نیاز متخصصان مدیریت به این محتواها بود. با توجه به موارد فوق ما به این نتیجه رسیدیم که باید زیرساختی را برای انتقال محتوای روز دنیا در حوزه مدیریت منابع انسانی به متخصصین این حوزه ایجاد کنیم. مشخص بود که این زیرساخت نباید چیزی مشابه نشریات علمی دانشگاهی باشد و مخاطبان آن به جای مواجهه با مفاهیم و چارچوب‌های کلی، باید با الگوها و رویه‌های اجرایی مدیریت منابع انسانی آشنا شوند. به همین منظور، علاوه بر تجربیات پیشین خود شروع به کاوش در نشریات تخصصی مدیریت منابع انسانی در سطح جهان کردیم و نمونه‌های موفقی را در کشورهای مختلف شناسایی کردیم. با استفاده از محتواهای گسترده‌ای که در دسترس ما قرار گرفته بود تصمیم به تدوین هفته‌نامه‌ای گرفتیم که به صورت مستمر آخرین پیشرفت‌های حوزه مدیریت منابع انسانی را مورد بررسی قرار دهد و در عین حال راهکارهایی کاربردی را در اختیار متخصصین این حوزه قرار دهد. در عین حال، در نظر گرفتن اقتضائات ملی و فرهنگی کشور نیز امری بود که نمی‌توانستیم به راحتی از کنار آن بگذریم. از همین رو، از همین شماره اول تلاش کردیم با کاوش در تجربه متخصصان ایرانی مدیریت منابع انسانی، زمینه پیوند این دو روند با هم را فراهم آوریم. به واقع، غایت اصلی ما از انتشار این نشریه، ایجاد هویت مشترک بین متخصصین مدیریت منابع انسانی در ایران است. هویت مشترکی که به واسطه به اشتراک‌گذاری دانش تخصصی و ایجاد فرصت‌های بیشتر برای همفکری حاصل می‌شود. در گام‌های بعدی روندی که از امروز آغاز می‌شود به دنبال ایجاد فرصت‌هایی برای گفتمان‌سازی و ایجاد تالارهای مشترک گفتگو در این حوزه خواهیم بود. علاوه بر این، از آنجا که تعامل با کارکنان بخشی از ماموریت‌های اصلی هر مدیری را شکل می‌دهد معتقدیم که بسیاری از نکاتی که در این نشریه در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد برای عموم مدیران نیز مفید خواهد بود و آنها می‌توانند با استفاده از این نکات، تعامل سازنده‌تری با کارکنان زیرمجموعه خود داشته باشند. بر این اساس انچه در شماره‌های اتی این نشریه خواهد دید ترکیبی از ترجمه مطالب کاربردی نشریات تخصصی مدیریت منابع انسانی در کنار تجربیات موفق مدیران ایرانی در این حوزه است. ارزش‌های اصلی ما در انتخاب و آماده‌سازی محتوای این نشریه به روز بودن، کاربردی بودن و متناسب بودن با نیازهای سازمان‌های کشور خواهد بود. آغاز چنین مسیری نیازمند همفکری جمع گسترده‌ای از متخصصین مدیریت منابع انسانی است که ما تنها بخش کوچکی از آنها را شکل می‌دهیم. شما می‌توانید با بازخور دادن و دادن کمک فکری به ما نقش مهمی در تقویت محتوای ارائه شده در نشریه داشته باشید. پیشاپیش قدردان حمایت‌های شما هستیم.